Яруу найрагч Дарьзавын Бор аугаа цуут Сергей Есенины энэхүү томоохон түүврийг шинээр монголчилжээ. Гой ты, Русь, моя родная, Хаты-в ризах образа... Не видать конца и края- Только синь сосет глаза. Ках захожий богомолец, Я смотрю твои поля. А у низеньких околиц Звонно чахнут тополя... Аяа, миний амин хайртай, Орос орон мину, Авралт бурхдын хивнэг мэт байр оромж минь... Зөөлөн цэнхэр суунаг нь хараа булаасан, Зах хязгааргүй цэлгэр эх орон мину. Яг л явуулын ирмэл мөргөлчин шиг, Ялдам саруул тал нутгаа би харж байна. Намхан навтгар хашааны дотор, гадна, Навсгар, нэвсгэр улиангар нахилзан шуугина.